FEDAKAR TRAVESTİ

travesti demek benim görüşüm de çok zorluklar ile karşılaşıp onlara göğüs gelmektir. İstanbul travestileri ve bilhassa Şişli travestileri arasın da çok zorluklar ile karşılaştıklarını  gördüm. Travestiler her ne kadar kadın olarak kabul edilmiyorlarsa ama 3′üncü kimlik olarak kabul edilmek zorundalar. 18 yaşım da İstanbul’un sisli havasını teneffüs ettim ilk geldiğim zamanlar bana çok kalabalık geldi ve burada yapamayacağımı zannettim, nereden bilebilirdim ki burası benim evim ve mutlu anlarımın geçeceği bir olacağını,  tabi ki bu kadar rahatlık yok adım başı belki de sözlü tacizler ile karşı karşıya idik. istanbul travestileri o dönemler sadece bar tarzı yerler de çalışıyorlardı, oraya girip çalışmam lazım deyip ara ara takıldım mekana genç ve güzeldim. 5 ay olmuştu çalışalı orada ama orayı sadece iş yeri olarak görüyordum ta ki onu görene kadar barın loş ışıkları gözümü alıyordu fakat o güzelliği fark ediyordum gözlerine vurunca ışıklar o parıltıyı görebiliyordum. O kadar alkol içmiş ki gözü hiç bir şey görmüyordu yavaş yavaş yaklaştım merhaba dedim hafifçe kafasını kaldırdı ancak gözleri ile selam verebildi eli ile masaya işaret etti oturmaz mısınız der gibi oturdum bir saate yakın konuşmadık yavaş yavaş kendisine geliyordu, ilk şunu sordu ismin ne ? Diye bende Ahu dedim gözlerinin içi güldü ben sordum yaşını nerede oturduğunu kısa bir anlattı kendisini bakırköy travesti arasından bir trans ile daha önce beraber olduğunu söyledi buraya nasıl geldiğini bile hatırlamıyordu. Konuşmalı idim onunla evime davet ettim çıkışta eve gittik salona geçti ben üstümü değişip salona geçene kadar uyuya kalmış, usulca üstünü örttüm ve bende yatağıma geçtim uyudum. Gözlerimi açtığım zaman öğlen 12′ki olmuş ve salona geçtiğim de hala uyuyordu bir an korktum uyanamadığı için hafif dokundum ve gözlerini açtı neredeyim der gibi, yüzünü yıkadı ve gitmem gerekiyor dedi çıktı numaramı aldı çıktıktan sonra beni aradı teşekkür etti  içim kıpır kıpır olmuştu bi kaç gün sonra tekrar aradığın da ben barda idim oraya davet etmedim beni öyle görmesini istemedim çıktığım da sabah kapının önün de ve beni beklediğini söyledi ve eve gittik aradan 2 yıl geçti biz artık sevgiliyiz ve ben bir şekilde onun evli olduğunu öğrendim sadece üzüldüğüm tek şey neden benden gizleyip yalan söylemesi idi ben fedakarlığımı yaptım evli olması benim için bir şey değiştirmiyordu artık bile bile kabul ettim işte o zaman onu gerçekten sevdiğime inandım.  Onu  kaybetmemek için katlanmak zorun da hissettim iki kadın ve bir erkek olarak hayatımızı devam ediyoruz.